മരണമേ നീ എത്ര സുന്ദരം....
ഞാന്‍ നിന്റെ ശത്രുവല്ല എന്നിട്ടും നിഷാദ ഭാവത്തോടെ നീ എന്‍റെ പുറകെ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു...
മഞ്ഞു മൂടിയ ഗിലിയാധ് മലന്ജെരുവുകളില്‍ കൂടിയും, വിളഞ്ഞു പാകമായ ഗോതമ്പ് കതിര്‍ പാടത്തിലൂടെയും..
നിന്നോടൊപ്പം യാത്ര ചെയ്യുന്ന നിറമുള്ള സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു...
ഒളിച്ച്ചോടാനാവില്ലെന്നരിഞ്ഞിട്ടും നമുക്കിടയില്‍ ഞാന്‍ പുകമറകള്‍ തീര്‍ത്തു...
ഇതുവരെയും വിജയം എന്റേത് മാത്രമായിരുന്നു, പക്ഷെ ഒടുവില്‍...
നീലകുരുഞ്ഞികള്‍ വസന്തം തീര്‍ത്ത താഴ്വരയിലെവിടെയോ, അടരാന്‍ കൊതിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന
ഒരു മഞ്ഞു തുള്ളി എനിക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് നിനക്കും അറിയാം...
എന്നിട്ടും...
കത്തിയെരിഞ്ഞടങ്ങിയ ഈ കരിന്തിരി കനല്‍ വെട്ടതിനാണോ...
ആകാശചെരുവുകളില്‍ കൂടി ആശ്വാരൂടനായി മേഘ ചിറകുകളുമായി നീ പറന്നിറങ്ങിയത്...?
No comments:
Post a Comment