മോക്ഷം

വാക്കുകള്‍ 

പുഴുക്കുത്തുകളേറ്റ് പിടയുന്നു...!!!

കവിതയിലേക്കുള്ള ദൂരം 

ഇനിയും ഒരു 

കടലോളമുണ്ട്  

നോവുകള്‍ 

അഗ്നിപര്‍വതങ്ങളായ് 

പൊട്ടിയൊലിച്ചു , 

വരികള്‍ 

കല്ലറകളില്‍ 

മോക്ഷവും കാത്തു 

ഇപ്പോഴും.... 

ശ്വാസം നിലച്ച ആത്മാവ് 

പ്രാണവേദനയില്‍

കിതച്ചും  വിയര്‍ത്തും 

കൊഴിച്ചിട്ട 

തൂവലുകളെല്ലാം 

പ്രസവിക്കാത്ത മയില്‍ പീലികളായ്‌

നോട്ടു പുസ്തകങ്ങളില്‍ 

അടയിരിക്കുന്നു..... 

ബാക്കി വച്ച 

നൊമ്പരങ്ങള്‍ 

ഇനിയും വിരിയാത്ത 

നിശഗന്ധികളായ് 

കവിതകളിലെക്കുള്ള 

യാത്രയും കാത്തു,

ഓരോ രാത്രികളിലും 

വിരിയാതെ

വാതിലുകള്‍ക്ക് പുറകില്‍ 

പതുങ്ങി നിന്നു....

കടലോളം ദൂരം 

ബാക്കിയെങ്കിലും , 

ഈ അക്ഷരതെറ്റുകള്‍ കൂടി   

കവിതയായ് ജനിക്കാതെ 

മോക്ഷമില്ലാതലയട്ടെ.....